Η Κυριακή Προσευχή

Aπαγγέλεται η Κυριακή προσευχή την οποία ο ίδιος ο Κύριος υπέδειξε ως την καταλληλότερη, αφού με αυτήν αναγνωρίζουν οι πιστοί πως όλοι μεταξύ τους είναι αδέλφια. Κυρίως όμως η αίτηση για την άφεση των πολλών προς Αυτόν οφειλημάτων, η οποία γίνεται με την συγχώρηση των μικρών οφειλών των άλλων σε μας. 

Εν συνεχεία ακολουθεί η κεφαλοκλισία που είναι η δεύτερη ευχή προετοιμασίας για τη θεία μετάληψη, είναι η απόδειξη της ευγνωμοσύνης μας προς το Θεό και η ένδειξη της ευχαριστίας μας προς Αυτόν. Επειδή με τη σταυρική Του θυσία ο Χριστός κατέστησε τους ανθρώπους «φίλους Του» (όπως λέγει στους Μαθητές), οι πιστοί ανταποδίδουν με την κλίση της κεφαλής αυτή την τιμητική διάκρισή τους. Η αναφορά σε μία «εξατομίκευση» των αγαθών της θείας Μεταλήψεως («Σὺ οὖν, Δέσποτα, τὰ προκείμενα πᾶσιν ἡμῖν εἰς ἀγαθὸν ἐξομάλισον, κατὰ τὴν ἑκάστου ἰδίαν χρείαν») αποδεικνύει ότι η θεία Μετάληψη απευθύνεται όχι μόνο γενικά στο σώμα των πιστών, αλλά και στις εξειδικευμένες ανάγκες και τα προβλήματα του κάθε μέλους της Εκκλησίας (μερικά από αυτά μνημονεύονται στην ευχή). Η Ευχαριστία αυτή καταγγέλλει το θάνατο του Κυρίου αλλά και το θάνατο του κάθε πιστού και τον αρραβώνα της αιωνίου ζωής. 

Γνωρίζατε ότι:

Η Κυριακή Προσευχή, η αρχαιότερη προσευχή της χριστιανικής Λατρείας, ορίστηκε να αναπέμπεται στο συγκεκριμένο σημείο της Θείας Ευχαριστίας ως προπαρασκευή στη Θεία Μετάληψη.

Ο συμβολισμός της ευχής εστιάζεται στο γεγονός ότι, η συμμετοχή του πιστού στην Ανάσταση είναι γεγονός που εξατομικεύεται, δηλαδή που αφορά στον κάθε άνθρωπο σύμφωνα με την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας και των αναγκών του, είναι φανέρωση μιας εσωτερικής προσωπικής, ενσυνείδητης θυσίας, η οποία δεν ανακόπτει τα σχέδια, τις ελπίδες και την ίδια τη ζωή, αλλά επικυρώνει, ενισχύει και ευλογεί. 



Λίγο πριν από τη θεία Μετάληψη, η τελευταία ευχή προετοιμασίας τονίζει το μυστήριο της παρουσίας του Χριστού κατά την επιτέλεση της θείας Λειτουργίας: ο Κύριος ευρίσκεται «στο άγιο κατοικητήριό Του» και «στο θρόνο Του», αλλά ταυτοχρόνως ευρίσκεται αοράτως παρών κατά την επιτέλεση της θείας Λειτουργίας. Εκείνος είναι που θα μεταλάβει τους ιερείς, οι οποίοι ακολούθως θα μεταλάβουν τους πιστούς, προεκτείνοντας έτσι το δικό Του έργο.


Τελευταία τροποποίηση: Πέμπτη, 10 Σεπτέμβριος 2020, 4:10 μμ