Στον ετήσιο λειτουργικό κύκλο, κάθε ημέρα είναι αφιερωμένη στη μνήμη των Αγίων. Στην πρώτη ευχή των Διπτύχων, η Εκκλησία προβάλλει προς μίμηση το παράδειγμα του εορταζόμενου Αγίου, εφόσον η παρουσία και η μεσιτεία των Αγίων στηρίζουν τη ζωή εκείνων που συμμετέχουν στη θεία Λειτουργία. Ο εορταζόμενος Άγιος μνημονεύεται στα Δίπτυχα (δηλαδή στον κατάλογο των σημαντικότερων άγιων μορφών στην ιστορία της Εκκλησίας) διότι είναι εκείνος που με τη ζωή του οδηγεί (ως πρότυπο) τούς μετέχοντες στη θεία Λειτουργία προς μία ένωση με το Χριστό. Με την πρώτη ευχή των Διπτύχων ευχαριστούμε το Θεό για τους Αγίους που μάς χάρισε ως προστάτες και πνευματικούς οδηγούς. Αλλά ευχαριστούμε και τους Αγίους, το παράδειγμα των οποίων καθοδηγεί τους πιστούς.

Είναι προφανές (σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας) οτι η ευχή των Διπτύχων διαπνέεται από έναν αλληγορισμό. Ο συμβολισμός της ευχής συνίσταται στο γεγονός οτι η μνημόνευση δεν αποτελεί απλή αναφορά στα ονόματα των Αγίων, αλλὰ αποτελεί διακήρυξη της αγιότητας, υπό την έννοια της αναγνωρίσεως των θείων Ενεργειών· διότι οι Άγιοι πιστοποιούν (με τη ζωή, την κοίμηση και τα θαύματά τους) την ενέργεια του Θεού στον κόσμο.