Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.

Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιάκωβου του Αδελφοθέου είναι μία από τις αρχαίες λειτουργίες, που τελούνταν στην Εκκλησία τους πρώτους αιώνες (όπως και η λειτουργία του Αγίου Ευαγγελιστή Μάρκου στην Αλεξάνδρεια, η λειτουργία των Αποστολικών Διαταγών καθώς και η Θεία Λειτουργία του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου).

Προέρχεται από την περιοχή των Ιεροσολύμων και θεωρείται η αρχαιότερη σωζόμενη χριστιανική λειτουργία, αφού αποδίδεται στον Άγιο Ιάκωβο, τον "Αδελφό του Κυρίου".

Από τον 4ο αιώνα μ.Χ., που επικράτησε η θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου σε όλη τη χριστιανική ανατολή, και αργότερα η θεία λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου (αυτή που τελείται και σήμερα, οι αρχαιότερες τοπικές λειτουργίες υποχώρησαν.) Περιλαμβάνει κυρίως ευχές, που είναι μεγάλες σε έκταση, οι οποίες στην βασική τους μορφή αποδίδονται στον Άγιο Ιάκωβο, τον αδελφό του Κυρίου, όπως παραδέχεται και ο 32ος κανών της εν Τρούλλω Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου (το 691).

Σήμερα η λειτουργία αυτή τελείται τιμητικά μια φορά το χρόνο, στις 23 Οκτωβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Ιακώβου, και προαιρετικά την Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα, όπου και πάλι η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του, χωρίς όμως να απαγορεύεται να τελεσθεί οποιαδήποτε ημέρα του χρόνου.