Η πρώτη ευχή των πιστών είναι η πρώτη της θείας Λειτουργίας, κατά την οποία παρίστανται μόνο οι πιστοί. Έτσι, ο ιερέας τονίζει την ανάγκη σωφροσύνης και καθαρότητας της ψυχής του αλλά και του λαού, προκειμένου να ιερουργήσει μαζί του τα άχραντα Μυστήρια. Αυτές τις αρετές τις ζητά ως  δωρεά από το Θεό! 

Η ευχή φέρει την ένδειξη ότι αναγινώσκεται «μετά το απλωθήναι το Ειλητόν». Το «Ειλητό» είναι κάλυμμα της αγίας Τραπέζης που απλώνεται μόνο κατά την τέλεση της θείας Λειτουργίας. Σήμερα έχει αντικατασταθεί από το «Αντιμήνσιο», το οποίο είναι αγιογραφημένο ύφασμα επί του οποίου τελείται η θεία Ευχαριστία και το οποίο συμβολίζει τη σινδόνα, με την οποία ο Ιωσήφ τύλιξε το σώμα του Χριστού. Εάν η αγία Τράπεζα του Ναού δεν είναι εγκαινιασμένη, το Αντιμήνσιο πρέπει να έχει ιερά λείψανα.

Η δεύτερη ευχή των πιστών ξεκινά με την επίταση «πάλιν καὶ πολλάκις», «πάλι και πολλές φορές», φράση η οποία υποδηλώνει την ανάγκη να καταστεί η προσευχή εντονώτερη. Το περιεχόμενο της ευχής επαναλαμβάνει τα αιτήματα της πρώτης ευχής των πιστών για καθαρότητα ψυχών και σωμάτων, επικειμένης της τελέσεως του Ευχαριστίας.

Σημαντικό σημείο της ευχής είναι η αναφορά σε «συνευχόμενους» πιστούς, η οποία διαδηλώνει την ενότητα κλήρου και λαού κατά την τέλεση της θείας Λειτουργίας. Μέσα από τη συγκεκριμένη αναφορά, αποκαλύπτεται ο βαθύτερος πνευματικός στόχος της συμμετοχής των πιστών: η είσοδος στη Βασιλεία του Θεού, μέσα από τη Μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων.