Tο βρεγμένο δέρμα τεντωνόταν πάνω σε ένα ξύλινο πλαίσιο με την βοήθεια σφηνών. Ταυτόχρονα, η επιφάνεια του δέρματος ξυνόταν με την βοήθεια ειδικών μαχαιριών, με σκοπό την λείανση και την επίτευξη ομοιόμορφου πάχους σε όλη την επιφάνειά του. Η διαδικασία του ξυσίματος απαιτούσε άρτια τεχνική κατάρτιση καθώς τυχόν λάθη στον χειρισμό του μαχαιριού μπορούσαν να τρυπήσουν την περγαμηνή. Όταν η περγαμηνή στέγνωνε τελείως, απομακρυνόταν από το πλαίσιο.

Σκισμένο φύλλο περγαμηνής ραμμένο με νήμα. Ι.Μ. Σταυρονικήτα 1 (12ος αι.)

τρύπα στην επιφάνεια της περγαμηνής που δημιουργήθηκε κατά την επεξεργασία της.

Πρωτάτο 33 (13ος-14ος αι.)