Πριν την χρήση της, η περγαμηνή τοποθετημένη σε μία οριζόντια επιφάνεια λειαινόταν με ελαφρόπετρα για την μείωση των υπολειμμάτων σάρκας και της ορατότητας των θυλάκων των τριχών. Με αυτό τον τρόπο οι δύο όψεις (ἐχέσαρκον και ἐχέτριχον) αποκτούσαν ομοιομορφία αφού γίνονταν ακόμη πιο λείες και στιλπνές. Τέλος, επιτυγχανόταν μεγαλύτερη απορρόφηση του μελανιού και των χρωμάτων, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την καλύτερη διατήρηση του κειμένου και των μικρογραφιών.