Οι οπές δημιουργούνταν στις άκρες της επιφάνειας της περγαμηνής, ανάλογα με τον χώρο που θα καταλάμβανε το κείμενο, αφού αυτές θα οριοθετούσαν στη συνέχεια τα περιθώρια του κειμένου ή της κάθε στήλης, σε περίπτωση που θα γραφόταν σε δύο στήλες. Για την δημιουργία των οπών μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κάποιο αιχμηρό εργαλείο, όπως μαχαίρι ή ακόμα και η μύτη διαβήτη.

ορατές οπές χαράκωσης στις εξωτερικές πλευρές των φύλλων. Ι.Μ. Καρακάλλου 297 (14ος-15ος αι.)